Πολίτης, Φώτος

(Αθήνα 1890 – 1934). Έλληνας κριτικός και σκηνοθέτης του θεάτρου. Γιος του Νικολάου Πολίτη, δέχτηκε έως ένα σημείο την επίδρασή του στον ιδεολογικό και θεωρητικό προσανατολισμό του. Από νεαρή ηλικία τον τράβηξε το θέατρο. Όταν, μετά το πανεπιστήμιο της Αθήνας, πήγε στη Γερμανία, προκειμένου να συμπληρώσει τις νομικές του σπουδές, παρακολούθησε μαθήματα σκηνοθεσίας κοντά στο Ράινχαρτ. Γυρίζοντας στην Ελλάδα διορίστηκε τμηματάρχης στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, ενώ παράλληλα άρχισε να εμφανίζεται με άρθρα στις εφημερίδες, κυρίως για θέματα του θεάτρου (εφημερίδα Nέα Ελλάς, αρχές 1915). Οι ορίζοντές του όμως ήταν ευρύτεροι, όπως προκύπτει από την ποικιλία των θεμάτων με τα οποία ασχολήθηκε στα χίλια και πλέον άρθρα και επιφυλλίδες που δημοσίευσε. Χρησιμοποιώντας μια μετριοπαθή καθαρεύουσα στην αρχή, παρόμοια σχεδόν με του Συκουτρή, έγινε αργότερα οπαδός του δημοτικισμού, ο οποίος έπαιρνε γι’ αυτόν διαστάσεις πνευματικής επανάστασης, που θα εξαφάνιζε, όπως πίστευε, την κοινωνική, την πολιτική και την πνευματική ψευτιά. Λάτρης της προσωπικότητας του ατόμου, ο Π. πίστευε πως η κοινωνική αναμόρφωση θα έρθει με τη ηθική τελείωση του καθενός: «Μόνον όταν γίνεσαι ο ίδιος αγνός, κερδίζεις τη ζωή και για σένα και για τους τριγυρινούς σου. Κι η αγαθή πολιτική δημιουργία εμφανίζεται πλέον ως απλή συνέπεια». Η κριτική του, μέσα στην οποία η εθνική παράδοση αναφαίνεται πολύ συχνά, ήταν μαχητική και αδιάλλακτη. Σκηνοθέτης στο Εθνικό Θέατρο από το 1930, έχει στο ενεργητικό του σειρά παραστάσεων, που άφησαν εποχή, ιδίως για τις συζητήσεις που προκάλεσαν. Ίδρυσε επίσης την Επαγγελματική Σχολή θεάτρου του Συνδέσμου Ελλήνων Ηθοποιών (1924), η οποία έγινε φυτώριο πολλών άξιων ηθοποιών. Ο Φ. Π. έγραψε τη λυρική και δραματική σάτιρα Καραγκιόζης ο Μέγας(1924). Μετά τον θάνατό του εκδόθηκε μια Εκλογήαπό το έργο του (τόμοι 2, 1938). Ο Φώτος Πολίτης, γιος του λαογράφου Ν. Πολίτη και αδελφός του ακαδημαϊκού Λίνου Πολίτη (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).